چالش

نمیدونم بقیه چی میشه که یاد گذشته می افتن من که خیلی اوقات به گذشته فکر میکنم ولی بیشترین دلیلم اینه که دلم نمیخواد یادم بره طعم عشق و اتفاقات خاص زندگیم رو دوست دارم یاداوریش کنم چون خیلی از اوقات شیرینش از یادم رفته.

به هر حال

چالش چالش ده سال پیشه و  الانت.

جدای از عکس که قطعا خیلی عوض شده. خوبه ببینیم که راجع به بقیه چیزا چطوره

ده سال پیش تنها نبودم و امسال تنهام خدایی خیلی زود گذشت. البته ده سال پیش شروع رابطه ایی بود که از اولشم ترس و تردید داشت.

ده سال پیش ده سال گذشته بود از اینکه کسی رو بسپرم به خاطرات و بتونم شخص جدیدی رو دوست بدارم

 از دید خودم پیشرفت خاصی نکردم. پسرفت داشتم. روحم دیگه خوبی ها رو باور نداره. دست کم اگرم داره واسه بقیه داره. امید اینکه روزی هم قرار خوبی و خوشی ها نصیب من بشه رو باور نداره.

ده سال پیش خیلی باور و ایمانم قوی تر بود ایمان اینکه تو دنیا خوبی ها هم هست و سر راهم قرار میگیره ایمان اینکه اگر خوبی کنی، خوبی میبینی. ایمان اینکه اگر خوش قلب باشی بقیه هم برات خوش قلب خواهند بود. من ده سال پیشم خیلی بهتر از الانم بود. همونطور که ده سال قبلش از هر دو زمان بهتر بود

این ربطی به خصوصیات من نداره. من همچنان همون آدم سابقم خوصیات فردی من تغییری نکرده ولی باور درونی من خیلی فرق کرده. اعتماد به نفسم خیلی تغییر کرده و حوصله. حوصله چالش!  حوصله چالش به مراتب کم رنگ و کم رنگتر از همیشه است! و این یعنی نا زندگی!

پ.ن: راجع به چالشهای مجازی اینو بگم که اصلا دوسشون ندارم. دست کم به شیوه همه گیری که بدون هیچ فکر انجام بشه مثل چند سال پیش چالش آب سرد! خیلی ها آب سردش رو ریختن ولی هزینه ایی کمک نکردن! اینو دوست ندارم.

ولی دروغ نگم یکی از بهترین چالشهها بود، کمک به کسایی که نیاز دارن چالش یه عشق دسته جمعی و بدون چشم داشتیه حرکت خیر و دسته جمعی. عالی بود راستی مال چند سال پیش بود؟!

پ.ن: به آرامی آغاز به مردن می‌کنی
اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی
اگر ورای رویاها نروی
اگر به خودت اجازه ندهی
که حداقل یک بار در تمام زندگی‏ات
ورای مصلحت‌اندیشی بروی.

پ.ن: وقتی به وبلاگم نگاه میکنم خوشحالم دارمش نه از این لحاظ که خیلی چیز خاصی توش مینویسم. ولی آرشیو خوبی از منه. و بیش از ده ساله که دارمش. برای یادآوری اینکه ده سال پیش کی بودم خیلی راحت میتونم آرشیو و نگاه کنم و یادم بیاد.چی از دلم گذشته به چی فکر کردم و چه چیزایی برام پر رنگ بوده.

البته از چند سال پیش که جز غرغر چیزی توش نیست!